Haptotherapie voor kinderen
Zelfvertrouwen, zelfverzekerdheid en je goed voelen in je eigen vel zijn dingen die je niet alleen jezelf, maar ook je kind gunt.
Heb jij het gevoel dat je kind niet lekker in zijn/haar vel zit? Heeft je kind moeite op school, in de sportclub, of loopt het niet lekker thuis of met vriendjes? Jij als ouder voelt dit aan. Vertrouw op je gevoel.
Heeft je kind concentratieproblemen?
Gedraagt je kind zich aggressief of juis somber?
Vertoont je kind onzeker of faalangstig gedrag?
Heeft je kind fysieke klachten zonder duidelijke oorzaak?
Lekker in je vel
Zelfvertrouwen, zelfverzekerd zijn, lekker in je vel zitten; kortom, oké zijn met wie je bent en hoe je je voelt. Dat gun je niet alleen jezelf, maar zeker ook je kind.
Heb jij het gevoel dat je kind niet lekker in zijn, haar of hun vel zit? Heeft het moeite op school, bij de sportclub, of loopt het niet lekker met vriendjes, thuis of met broertjes of zusjes? Jij als ouder voelt dat als geen ander aan. Laat je niets wijsmaken en vertrouw op je gevoel.
Wanneer helpt haptonomie bij kinderen?
Je voelt dat je kind niet goed uit de verf komt en er meer in zit dan het laat zien.
Je ziet dat je kind aggressief is.
Je ziet dat je kind somber is.
Je kind maakt zich overdreven zorgen om iets wat hem of haar blokkeert.
Op maat
Je maakt je zorgen, maar je vindt de problemen niet zo zorgwekkend dat je meteen de stap naar een psycholoog overweegt. Of je wilt wel graag naar een psycholoog, maar de vragenlijsten zijn te intimiderend en na een lange inschrijfprocedure moet je nog maanden wachten voor een plekje. Haptonomie valt binnen de alternatieve zorg en kan de stap naar hulp zoeken verkleinen. Wij werken niet met strenge inschrijfprotocollen en ook niet met een beperkt aantal toegestane consulten. De behandeling duurt zo lang als het nodig is. Wij werken op maat en in het moment.
“Klinkt de stap naar een psycholoog te groot? Is het een moeilijk idee dat je kind moet praten? Zoek je meer een lichaams- of spelgerichte methode?”
Haptonomie kijkt verder dan wat het kind zegt of niet zegt. Haptonomie kijkt, luistert en voelt naar zowel de verbale als non-verbale communicatie, met andere woorden:
- Wat zegt het kind en hoe maakt het kind zich expressief?
- Hoe praat een kind en wat denkt het dan?
- Hoe beweegt een kind en wat beweegt het dan?
- Hoe gedraagt een kind zich en wat zegt dat dan?
- Hoe voelt het kind aan en wat doet het in contact?
- Hoe komt het kind over en wat doet dat met de omgeving?
Haptonomie kan jou als ouder(s) bijstaan in het onderzoek naar wat het kind beweegt: wat zijn de kwaliteiten die het bezit, waar loopt het op vast?
Ik neem je mee in wat ik zie en ervaar, heel feitelijk en concreet.
In de praktijk
In mijn praktijk ga ik met kinderen in gesprek, samen met de ouders. Na een korte kennismaking aan tafel gaan we verder op onderzoek in de zaal. Het is net een kleine gymzaal waarin het kan springen, gooien, slaan tegen een boksbal, mikken, balanceren, voetballen en hoelahoepen.
Ik kijk dan heel feitelijk naar:
- Hoeveel kracht het kind inzet.
- Hoe het rekening houdt met de omgeving en het materiaal.
- Hoe lang het volhoudt en wanneer het genoeg is.
- Hoe het reageert als iets niet lukt, en hoe als het wel lukt.
- Of ik het kind kan motiveren of dat dat niet nodig is.
- Of het kind veilig speelt en hoeveel kracht en souplesse het inzet.
- Of het kan samenspelen.
- Of het kind op zichzelf gericht is of meer op de buitenwereld.
- Hoe het klinkt, in stem maar ook in voetstappen.
- Hoeveel ruimte het gebruikt.
Hoe het kind dat doet, heeft kwaliteiten in zich. Ik let niet op of iets goed of fout is; het kind doet het op zijn eigen manier en dat maakt het uniek. Daar zal het kind het ook mee doen de rest van zijn leven. Ik help het om verder te ontwikkelen en bewust te worden van wie hij of zij is.
De kennismaking begint namelijk al bij het maken van de afspraak.
Doet moeder dat of vader? Via de mail of telefonisch? Bij de eerste live ontmoeting kan ik vanuit mijn praktijk mensen al zien aankomen lopen, en ook dat geeft informatie. Wie belt aan? Wie zet de eerste stap naar binnen? Hoe gaat dat? Wordt een kind naar binnen gedragen, heeft het een hand vast, wordt het naar binnen geduwd of getrokken door de ouder, of verschuilt het zich achter de ouders? Kortom, voordat we binnen zijn, is er al veel te zien.
Ik registreer zoveel mogelijk en doe dat heel feitelijk. Pas nadat de sessie voorbij is, verzamel ik alle feitelijke waarnemingen. Met deze informatie ga ik aan de slag en beschrijf dan in een verslag wat me opvalt. Ik plaats wat opvalt in de context van de hulpvraag. Met haptonomie observeren we hoe een kind beweegt: durft het kind je aan te kijken, huppelt het? Er zit geen waardeoordeel aan; we verzamelen feitelijke waarnemingen. Dat vertelt ons wat een kind beweegt, ook van binnen. Alleen al hoe een kind binnenkomt, geeft ons observaties. Door het kind bewust te maken van het gedrag leert het kind bewust eigen keuzes te maken.
Hoe zien de afspraken eruit
Afspraak 1: met ouders en kind.
Afspraak 2: met alleen het kind (ouders wachten op de gang).
Afspraak 3: oudergesprek met observaties en behandelplan.
Haptotherapie voor kinderen vraagt ook iets van de ouders.
Zoals een ouder het omschreef, eigenlijk zou iedereen dit moeten doen en je zou ieder jaar weer even een opfrissessie moeten doen. soort APK.
Veelgehoorde situaties van ouders:
- Je kind heeft veel meegemaakt en weet dat hij meer zijn gevoel moet laten spreken maar weet niet hoe die te interpreteren of expressief te maken..
- Je kind gedraagt zich ineens heel anders en je weet niet wat er speelt maar je voel dat er iets niet klopt of dat hij ergens mee zit.
- Je hebt een (heftige) scheiding meegemaakt, jij en je kind(eren) hebben daar onder geleden. Je wilt ze graag weer een boost van zelfvertrouwen geven de positieve richting uit.
- Je kind is na de scheiding meer in zichzelf gekeerd en je maakt je zorgen.
- Mensen in je omgeving maken zich zorgen om je kind maar jij twijfelt eraan en wilt het onderzoeken.
- Of mijn kind loopt vast op school. De juf krijgt hem niet aan het werk of is niet te motiveren. Maar thuis ervaar je dit niet of juist wel en zoekt hulp.
- Je kind heeft de neiging aan alles van zichzelf te twijfelen, Het durft geen vriendjes uit spelen te vragen..
- Je ene kind is zo anders dan je andere kinderen, je maakt je zorgen.
- Je kind is heel gevoelig, is teruggetrokken en kan van die enorme uitspattingen hebben. maar weet de woorden niet te vinden zijn gevoelens (eerder) expressief te maken.
- Je bent alleenstaande ouder en je kunt wel een steuntje in de rug gebruiken.
- Je merkt dat je ongeduldig bent en zoekt naar een constructieve manier van communiceren met je kind.
- Je kind is aan het puberen en je vindt het lastig de juiste omgang modus te vinden.
- Je kind heeft de neiging om met iedereen in zijn omgeving mee te praten en maakt je zorgen om de eigenwaarde.
- Als ouder ken je je eigen valkuilen en die zie je terug in je kind. Je wilt hem of haar daarvoor behoeden.
- Je hebt weinig tijd en juist dan lijkt je kind er alles aan te doen je te traineren. Je zit vast in een destructieve dynamiek en die wil je doorbreken/ ombuigen.
Een nieuwe wens (kinderen met een beperking)
Je kind heeft een beperking en jullie hebben alle hulptrajecten doorlopen. Er is meer of minder resultaat geboekt. Er lijkt geen verbetering meer mogelijk, maar je vraagt je af of haptonomie nog iets kan betekenen.
Je kind heeft de neiging bij overprikkeling te gaan bonken met zijn hoofd en vraagt je af wat daar aan te doen is. Je zou willen leren hoe dit gedrag aan te zien komen en mogelijk zelfs te voorkomen.
Je vraagt je af wat zou ik als ouder kunnen doen om mijn kind rustig te krijgen.
Je hebt moeite contact te krijgen met je kind, dat frustreert en je wilt leren hoe je meer via lichaamstaal kunt verbinden met elkaar.
Veelgestelde vragen
Als je kind vraagt: Moet ik dan praten enzo?
Dat mag maar dat hoeft niet. We beginnen de sessie met een kopje thee of limonade. We praten over hoe je dag is geweest en wat je nog gaat doen. Maar soms wil jij wat anders en ben je al druk in de weer met alle toestellen en spullen die klaar liggen. Ik kan je zien en horen door de manier waarop je beweegt. Natuurlijk heb ik ook vragen en opdrachten bedacht die we gaan doen.
Mijn kind is zo gespannen, is daar iets aan te doen?
Het lichaam bouwt spanning op om te vluchten of te vechten. Dat kan verschillende oorzaken hebben. Ik zoek samen met je kind waar het op reageert en door middel van oefeningen ontdekken we waar het kind dan weer van opknapt. En we onderzoeken ook wat het bij jou als ouder teweeg brengt. Wat triggert het bij jou?
Wat heeft mijn kind aan Haptotherapie?
Het kind leert zichzelf beter kennen. Krijgt vertrouwen in wat het kan en wat daar de kwaliteiten van zijn. Dit ontdekt het kind ‘aan den lijve’. via alle zintuigen en in bijzonder de taszin ervaart het kind wat het in huis heeft en hoe deze te accepteren en in te zetten. Ieder mens is uniek.
Hoe krijgt mijn kind weer zelfvertrouwen?
Soms is een kind verwijdert van zichzelf en zo gericht op de buitenwereld waardoor het alleen nog ziet wat het niet kan. Haptonomie brengt het kind letterlijk terug bij zichzelf. Krijgt bewustzijn van talenten die het bezit en hoe die in te zetten. Dat geeft zelfvertrouwen.
Hoe krijg ik mijn kind mee naar een haptotherapeut en wat vertel ik dan?
In de eerste plaats zou ik eerlijk zijn over dat je je bijvoorbeeld zorgen maakt. Dat na een eerste kennismaking niets verplicht bent en ik altijd vraag of het kind en ouders een vervolgafspraak willen. daar mag je gerust nog een nachtje over slapen. En ben je gelijk enthousiast dan maken we een vervolgafspraak. Sowieso leuk om samen met je kind de website en filmpje te bekijken voor een eerste indruk.
Ben ik als ouder te bezorgt?
Je twijfelt of je bezorgtheid terecht is? Als ouder ken je je kind als geen ander. Of het terecht is of niet er wordt iets aangeraakt in jouw als ouder, dat lijkt me al een onderzoek waard. Blijf er niet mee rondlopen, bel gerust om er vertrouwelijk en vrijblijvend over te sparren.
Waarom raakt een Haptonoom aan?
Onze tastzin is een van de eerste zintuigen die we al in de baarmoeder hebben ontwikkelt en is in de basis van levensbelang.
Aanraking doen we zowel letterlijk als figuurlijk. Figuurlijk door geraakt te zijn over wat je vertelt, maar ook het feit dat er echt naar je geluistert wordt kan jouw raken.
Letterlijk raken we aan om je meer bewust te maken van wat je lijf je vertelt. Je lichaam vertelt veel over hoe je je voelt en waar je op reageert. Bijvoorbeeld, druk, trek maar ook waar ligt mijn grens en hoeveel vermogen bezit mijn lijf. Door weer meer ’thuis’ te komen in je lichaam kun je nadenken en handelen naar wat je lichaam je vertelt. Zo kom je meer in balans met wie je in de basis bent. Dit zintuig zijn we langzaamaan vergeten in te zetten en dat is zonde. Het kan je namelijk een hoop fysieke, mentale en relationele narigheid besparen.
En het is wetenschappelijk bewezen met zelfs een nobel prijs als onderscheiding, Dat aanraking invloed heeft op het algemeen welzijn, denk aan reduceren van angst, (chronische)pijn, en stress.